Photoshop, Illustrator i Dimension – 3D

Funkcje 3D są z Photoshopa sukcesywnie wycofywane z Photoshopa. W zamian Adobe stworzyło program Dimension i cały zestaw programów 3D (Sampler, Stager, Painter, Designer). Niestety są one płatne. Sam Dimension jest „w zestawie podstawowych programów CC” i bardzo dobrze współpracuje z Photoshopem i Illustratorem.

Zaczynamy od przygotowania modelu 3D. Możemy skorzystać z gotowych modeli dostępnych w „Dimension” lub poszukać ich w internecie. Inną możliwością jest przygotowanie takiego modelu w Illustratorze. Wystarczy wymodelować kształt, np. „żarówkę” i włączyć funkcje „3D i materiały” – „Bryła obrotowa”, a następnie wyeksportować element jako plik „obj” poleceniem „Eksportuj zaznaczenie”. Możecie też znaleźć żarówkę w internecie i zwektoryzować ją. Patrz. poradnik do Illustratora.

W Dimension umieszczamy nasz model 3D na scenie, poleceniem „import 3D Model”. Z rozwijanego menu po lewej stronie dobieramy fakturę i światło. Opcjonalnie dodajemy ilustrację jako tło. Ustawiamy model na scenie i w miarę potrzeb edytujemy światło, cień, odbicie lustrzane, rozmycie. Możemy nałożyć grafikę na model za pomocą polecenia Place graphic on model. To z kolei pozwala dobrać jej wielkość i położenie. Nakładana grafika może być przygotowana w Illustratorze lub Photoshopie i zapisana w dowolnym formacie, rastrowym lub wektorowym. Gotowy projekt renderujemy (polecenie „Render”), a wynik jest zapisywany w formacie „psd”. Po otwarciu go w PS, zobaczymy warstwy z obiektem 3D, przezroczystym tłem i maską – wszystkie te elementy są edytowalne, co pozwala kontynuować pracę w Photoshopie.

29adobe Photoshop – poradnik