Apla
Powierzchnia papieru pokryta dowolnym kolorem (farbą) o 100% nasyceniu, czyli bez półtonów. Inaczej pełne krycie powierzchni kolorem (farbą). Przeciwieństwo rastra.
Arkusz autorski
Jednostka miary pracy autorskiej. Jest to 40 000 znaków lub 3000 cm2 ilustracji, lub 700 wierszy poezji. Strona „maszynopisu” autorskiego to 1800 znaków. Zawiera 30 wiersZy na stronie, a w każdym wierszu powinno znajdować się 60 znaków, w tym znaki interpunkcyjne oraz spacje. Arkusz autorski tworzą 22 strony takiego „maszynopisu”.
Arkusz drukarski
Jednostka miary stosowana w produkcji drukarskiej. Jest to jednostronnie zadrukowany arkusz papieru formatu A1 lub B1, który odpowiada np. ośmiu stronom formatu A4, szesnastu stronom formatu A5 itd.
Arkusz wydawniczy
Jednostka miary materiału do publikacji. Arkusz wydawniczy zawiera 40 000 znaków lub 3000 cm2 grafik lub 700 wierszy poezji.
Balans szarości
Połączenie w procesie druku farb triadowych (CMY) w takich proporcjach by dawały one neutralny szary.
Bigowanie
Proces polegający na wykonaniu mechanicznego wgniecenia wzdłuż linii zgięcia arkusza. Biga tworzy linię (wgniecenie), po której następuje zgięcie (złożenie) arkusza papieru. Zobacz też: „Falcowanie”.
CMYK
Cyan, Magenta, Yellow + Black, czyli zestaw czterech podstawowych kolorów farb drukarskich stosowanych powszechnie w poligrafii. Zwyczajowo nazywany triadą drukarską. K – jako oznaczenie czarnej farby pochodzi od określenia „Key Color”. Sposób separacji czerni ma bowiem kluczowy wpływ na jakość i ekonomię druku.
CTP (Computer-To-Plate)
Technologia wykonywania form drukowych przez naświetlarkę sterowaną bezpośrednio z komputera. Obecnie również (zwyczajowo) dział drukarni zajmujący się przygotowaniem i kontrolą poprawności prac kierowanych do druku.
Czcionka
Materiał zecerski używany w składzie ręcznym. Kostka wykonana zazwyczaj ze stopu metalu (dawniej także z drewna). Nie należy jej mylić z krojem pisma ani z fontem.
Delta E
Wartość liczbowa określająca różnicę w przestrzeni LAB między dwoma porównywanymi kolorami. Zazwyczaj jest to różnica zmierzona między wzorem koloru a odbitką drukarską albo różnica między wartością zapisaną w normie ISO 12642 a odbitką drukarską lub proofem. W praktyce jest to wielkość błędu w odwzorowaniu koloru w druku. ISO 12647 dla druku offsetowego dopuszcza maksymalny błąd delta E≤5. Zobacz też: „LAB”.
Densytometr
Urządzenie fotoelektryczne służące do pomiaru gęstości optycznej farby w trakcie druku. Pozwala kontrolować ilość (grubość) farby nakładanej na podłoże oraz przyrost punktu rastrowego.
Druk na densytometr
Zwyczajowe określenie druku, w którym kontrola odwzorowywania koloru odbywa się wyłącznie na podstawie pomiaru densytometrycznego, czyli kontroli ilości nakładanej farby. Druk jest więc wykonywany bez wykorzystania odbitek próbnych czy wzorów koloru.
Podstawowe pojęcia edytorskie i poligraficzne
102sŁownik pojęć poligraficznych
