poradnik-97

Norma ISO 12647-2 (2013) to przyjęty w Europie standard druku offsetowego. Jej wdrożenie przez drukarnie umożliwia niemal w 100% wierne kolorystycznie odwzorowanie naszych prac, uwzględniające technikę druku i stosowane podłoże. Przestrzeganie zawartych w Normie ISO wytycznych, pozwala na bezproblemowe stosowanie profili ICC, wykonywanie precyzyjnych proofów cyfrowych, a także symulację kolorów uzyskiwanych w druku, na ekranie monitora, jeszcze w trakcie projektowania. Wymaga to jednak od drukarni regularnej kontroli zgodności drukowanych prac z Normą ISO i stosowanie nowoczesnych urządzeń pomiarowych, densytometrów i spektrometrów.

Norma ISO 12647-2 to standard druku offsetowego, ISO 12647-3 to norma dla druku gazetowego, ISO 12647-4 to grawiura, ISO 12647-5 to sitodruk, ISO 12647-6 to fleksografia. ISO 12647-7 to norma definiująca zasady wykonywania proofów cyfrowych.

Co zrobić jeśli drukarnia na pytanie o zgodność z normą ISO udziela wymijającej odpowiedzi? To chyba oczywiste.

Wbrew obiegowej opinii stosowanie w drukarni normy ISO 12647-2 nie wymaga wielkich nakładów finansowych. Nie mylcie „normy drukarskiej” z Systemem Zarządzania Jakością ISO 9001. To zupełnie coś innego. Wytyczne dla drukarni odnośnie warunków, jakie powinien spełniać prawidłowy druk offsetowy, zawarte w normie ISO 12647-2, są ogólnie dostępne w sieci i w wielu opracowaniach branżowych.

Dołączone tabele prezentują:

1) zestawienie podłoży definiowanych w normie ISO 12647-2 (2013)

2) zestawienie barw uzyskanych w testowych drukach wykonanych na papierach coated i uncoated (wg normy podłoża P1 i P5), przez firmę Fogra z użyciem profili Fogra 51 i Fogra 52. Profile dostępne na eci.org jako PSO Coated v3.icc i PSO Uncoated v3 (FOGRA52).

Błąd odwzorowania barwy w tych testach nie przekraczał delta E 2.0

(Na podstawie Fogra Research report 10.057, January 2016)