Publikacje internetowe i zarządzanie kolorem

Powszechnie znana opinia głosi, że zarządzanie kolorem w pracach publikowanych w internecie nie ma większego sensu. Każdy użytkownik sieci ma ustawiony monitor „po swojemu”. Na ekranie zobaczy więc to, co zobaczy i nic na to nie poradzimy.

Faktycznie większość ludzi używa monitorów w ich fabrycznej konfiguracji: 100% jasności, 100% kontrastu i tryb „Wideo”. I nie mamy na to wpływu. Poza pracą u podstaw, czyli cierpliwym edukowaniem.

Część użytkowników, świadoma problemu próbuje „kręcić” ustawieniami monitora i czasami zbliża się do standardu sRGB. Jedynie bardzo niewielka grupa szczęśliwych posiadaczy monitorów szerokogamutowych pracuje w standardzie AdobeRGB. Jeśli trafimy na świadomego użytkownika, poprawność przygotowanych przez nas ilustracji zaczyna mieć znaczenie. Patrz na mojej stronie „co to jest gamut barwy” i „zarządzanie kolorem”.

Tu napotykamy kolejny problem. Irracjonalny strach przed profilami ICC. W necie spotkacie całą masę pseudo porad i ostrzeżeń przed zgubnymi skutkami użycia profili ICC. Mają one rzekomo zmieniać kolorystykę zdjęć, a ich użycie prowadzić do niechybnej katastrofy.

To oczywista bzdura. Profil ICC nie jest programem i sam z siebie nie może nic zrobić. Jest jedynie tablicą korekcyjną umożliwiającą programom zarządzającym kolorami wykonanie konwersji lub wpisanie zdjęcia w przestrzeń barwną, w której ma być wyświetlane, np. w sRGB lub AdobeRGB.

Jeśli więc zdjęcie nie ma dołączonego profilu, to będzie ono wyświetlane wg domyślnych ustawień aplikacji. Tak zrobi Photoshop czy InDesign. Uwaga! Tak też zrobi większość przeglądarek internetowych. A w każdym razie wszystkie popularne przeglądarki działające na komputerach stacjonarnych. Jeśli aplikacja nie ma zarządzania barwą, kolory z naszej fotografii zostaną rozciągnięte do pełnego gamutu monitora, lub przycięte do mniejszego gamutu. Przy monitorze o małym gamucie (sRGB) nie będzie to miało większego znaczenia, ale na monitorach szerokogamutowych barwy będą bardziej nasycone.

Na ekranie pojawią się kolory, które mocno nas zaskoczą. Najbardziej ucierpią odcienie intensywnej zieleni, które staną się seledynowe. Natomiast twarze (kolor skóry) – nabiorą czerwonego zafarbu i będą zdecydowanie za jaskrawe.




Jak się przed tym zabezpieczyć? Wystarczy dołączyć profil ICC do publikowanego zdjęcia.

AdobeRGB czy sRGB, oto jest pytanie

sRGB
to obecnie międzynarodowy standard powszechnie stosowany w programach graficznych i sprzęcie, takich firm jak Microsoft, Dell czy HP. Największą zaletą standardu sRGB jest to, że ponieważ jest stosowany w większości wyświetlaczy, drukarek i aparatów cyfrowych, to różnice kolorów pomiędzy poszczególnymi urządzeniami są minimalne. Oznacza to w praktyce, że podczas przenoszenia obrazu pomiędzy tymi urządzeniami, różnice kolorów powinny być akceptowalne bez dodatkowych zabiegów. Z drugiej strony, tryb sRGB ogranicza zakres wyświetlanych i drukowanych kolorów. Dlatego paleta barw sRGB jest powszechnie postrzegana jako mocno ograniczona.

Adobe RGB
to standard przestrzeni kolorów opracowany i wspierany przez firmę Adobe. Zakres reprodukowanych barw jest szerszy niż w przypadku standardu sRGB, co zapewnia więcej szczegółów i bardziej wysycone kolory. Z tego powodu standard Adobe RGB jest powszechnie stosowany w fotografii i w przemyśle drukarskim.

A co z ProPhoto?

To przestrzeń kolorów RGB opracowana przez firmę Kodak, z myślą o wydrukach fotograficznych. Oferuje bardzo dużą gamę kolorów. ProPhoto obejmuje ponad 90% kolorów opisanych w przestrzeni Lab i prawdopodobnie 100% kolorów postrzeganych przez człowieka. Praca w przestrzeni ProPhoto wymaga posiadania prawidłowo skalibrowanego monitora szerokogamutowego, zdjęć z 16-bitową głębią kolorów i dużego doświadczenia w pracy. Początkującym sugerujemy sRGB. Daje mniejsze możliwości, ale jest najbardziej tolerancyjna na błędy w przygotowaniu do druku.